عرس

من جان بجز اندر بر جانان ندهم
این شادی و شور از کف آسان ندهم

آن دم که رخش بینم و رقصان گردم
گویم که مگر به دوست این جان ندهم



سرایش : 17 بهمن 1387
نگارش : 5 اسفند 1387

آیینم تو بودی

به مـژگان سیه دیـنم ربودی
که من خود بت پرستم بت تو بودی

ببردی دلبرا هم عقل و هم هوش
چو رخ را بر من مسکین گشودی



سرایش : 15 بهمن 1387
نگارش : 2 اسفند 1387

کوی تو

او هدهد و ما بسان مرغی حیران
آیینه بود همو به جانان جهان

گفت از تن و جان طریق مردن چونست
چون گفت نماند نامی از من به میان



سرایش : 24 آذر 1387
نگارش : 1 اسفند 1387

مبارك است

در وادي عشق تن فنا بايد كرد
اين مايي و من دلا رها بايد كرد

آنجاست سراي يك شدن يك ديدن
او گفت اناالحق آن ندا بايد كرد



سرایش : 13 آذر 1387
نگارش : 30 بهمن 1387

لغت موران

در ما همه رنگ ها سياهي زايد
بي رنگي ژاله بين چنين مي بايد

از عالم بالاست به بالا برود
از او بجز آنچه او بخواهد نايد



متأثر از رساله لغت موران شيخ اشراق
سرایش : 9 مهر 1387
نگارش : 26 بهمن 1387

دادن جان کار ما

من می روم او طریق خود بنماید
او زآتش و نار صد گلستان زاید

یک دم مشو از امید غافل کو گفت
در سختی راه خود دری بگشاید



سرایش : 14 دی 1387
نگارش : 22 بهمن 1387

اگرچه راه ناهموار باشد

بر رفرف عشق می توان بالا رفت
بی مرکب مهر او که تا عنقا رفت

پروا نکنید چونکه در راه کمال
آنکو به فنا رسید بی پروا رفت



سرایش : 14 دی 1387
نگارش : 15 بهمن 1387

ديدار

دیدم رخ مستانه او چشمم گفت
تا روز وصال لحظه ای نتوان خفت

دیدار اساس عشق جانان باشد
پرسید الست بعد از آن رخ بنهفت



سرایش : 8 آذر 1387
نگارش : 15 بهمن 1387

روی او

چو او باشد ز اغیارم چه پروا
نماند آن دم از من نام برجا

جهان گلشن بشد بر من چو او گفت
بجز او فانی آمد کل اشیاء



سرایش : 3 دی 1387
نگارش : 14 بهمن 1387

رموز مستی

دردم بدادی ای جان خود درد را دوا کن
درمان خسته جانم جامی نثار ما کن

از کیمیای سختی چون زر بشد جمالم
ما را بس است دیگر خود قلب کیمیا کن

صد شکر گر بمیرم اندر رهت به مستی
گویم که مست بودم خود عفو صد خطا کن

از عشق و ساغر و می صد بار توبه کردم
کفر است آنچه گفتم میخانه ام تو وا کن

ساقی عاشقان شو خندان و شاد و سرخوش
پیمانه در برم نه مستانه نعره ها کن

برخوان نوای جانان این پرده ها بیانداز
تن شد حجاب بر جان ما را ز تن رها کن

یکتا خموش دیگر گفتی رموز مستی
جانا گلایه ای نیست آنچه به آن به ما کن



سرایش : 23 دی 1387
نگارش : 14 بهمن 1387

کماهی

اشیاء به ما چنان که هستند نما
این چشم ببند وان نظر را بگشا

ما در طلب از پای فتادیم ای مه
این راه ز نور شمس روشن فرما



سرایش : 13 دی 1387
نگارش : 13 بهمن 1387