Home | RSS | Email | Tumblr | Twitter | Facebook | Friendfeed | Twitxr

Saturday, December 31, 2005

جمعه




بحر ساقي

گر دمي ساغر تهي از مي شود
جان ما راهي به سوي وي شود

ليکن اين دم خود شده محتاج مي
يارب اين ساقي ز جامت حي شود

84/10/9





نغمه هاي نو رسيده

ساقيا يک جرعه از جامت به جان ما بنوشان
در دل سختي ز مستي جامه اي بر غم بپوشان

بهر اين ديوانگان مست گشته بي خود از خود
حاليا يک نغمه اي از بطن جان خود بجوشان

84/10/9





پرده دران

فاش گويم بر هر جن و بشر
که شدم عاشق او از دل و سر

من بگفتم به زبان راز دل خويش کنون
هر که نشنيد بدان کو شده کر

84/10/9





سخن مگو که کلامت بسوزاند

گر که رهرو به ره عشق کند بحث و جدل
کام او را به گس مي بنما همچو عسل

ز آن پس از دور نگاهش به رخ يار فکن
تا شود بي دل و خمار چو بوده ز ازل

84/10/9


Labels:

0 Comments:

Post a Comment

<< Home