Home | RSS | Email | Tumblr | Twitter | Facebook | Friendfeed | Twitxr

Monday, August 29, 2005

صبحانه


چه بسيار همراه بوده ام با شب در لحظه هاي آخرش
گاهي شيرين است مردنش و گاهي تلخ
شيرين تر زماني است که مرگش فضا براي نيکوتر روزي خالي کند

آنان که دريا دارند مرگ روز را بسيار ديده اند و آنان که کوه دارند مرگ شب را
و کوهبانان هرگز دريابانان را نخواهند فهميد و دريابانان کوهبانان را

شايد سفر بايد کرد از لحظه هاي سپيد طلوع به سياهي غروب
از سياهي غروب به سپيدي طلوع
ليکن زيباست که در اين ميانه خاکستري ماندني ترين است

0 Comments:

Post a Comment

<< Home