ا فسا نه

يک نظر مستانه کردي عاقبت
عقل را ديوانه کردي عاقبت
با غم خود آشنا کردي مرا
از خودم بيگانه کردي عاقبت
در دل من گنج خود کردی نهان
جاي در ويرانه کردي عاقبت
سوختي در شمع رويت جان من
چاره پروانه کردي عاقبت
قطره اشک مرا کردي قبول
قطره را دردانه کردي عاقبت
کردي اندر کل موجودات سير
جان من کاشانه کردي عاقبت
زلف را کردي پريشان خلق را
خانمان ويرانه کردي عاقبت
مو به مو را جاي دلها ساختي
مو به دل ها شانه کردي عاقبت
در دهان خلق افکندي مرا
فيض را افسانه کردي عاقبت

فيض کاشاني