بوي باران بهار

آسمان خيس شد از اشک زمين
ابرها نمناک است
و دلم مهتابي

شوق آن شعله پرشور نگاه
در يکايک لحظاتي که تو را مي بينم
موج موج است و تو باران داري

ابر خشکيده لب هاي تو رنگ از رخ صحرا برده
ليکن آن چشمه عشقي که ز او سيراب است
هوش و عقل از سر هر مست خراباتي شيدا برده

جام ها گردان کن
عاقلان حيرانند
عاشقان مست مي ساقي جان افزايند



و. يگانه
87/1/20