شراب کهنه

حلقـه پيـر مغانـم ز ازل در گـوش است
بر همانيم که بوديم و همان خواهد بود

"حافظ"



مــا از آن روز ازل حــلــقـه بـگـوشــان تو ايـم
در سراي تو هـمـه بي سـر و سـامان تو ايم

خانه سوزيم چـو آتش کـه بسـوزد دل و جـان
مــا ز جــان دلــشــده چــاه زنــخــدان تـو ايـم

جــان و تـن گـرچـه عــزيــز است فـداي رخ تـو
ما چو مـرغـان چـمـن مـسـت بـهـاران تـو ايـم

گــرچــه گــويــنــد شـراب نـو از ايـن جـام بـزن
سـخره گيـريـم که ما دسـت بـه دامان تو ايـم

چـون رويــم از تـو کـجـا غـيـر تــو بـيـنـد دل مـا
بـر هـمـانـيـم کـه ما بــســتــه پـيـمـان تـو ايـم

هان مــگــويــيــد ســخــن هـاي پـراکـنـده مــرا
کـــه مــگــو راز نــهــان رهــرو پــنــهــان تــو ايـم

گــر بـديـدي تـو پريـشــان ســخـنـي زين يـکـتـا
شرط مستي است که در حلقه مستان تو ايم



و. يگانه
86/10/3