Home | RSS | Email | Tumblr | Twitter | Facebook | Friendfeed | Twitxr

Wednesday, August 01, 2007

اي جان جانان



اي جــان جــانــان رحـمـتـي کانــدر رهت درمــانـده ام
کــن يـک نـظـر کـز غـيـر تـو از هـر سـرايــي رانـده ام

چـشـم ام بـه تـو روشـن شود نوري فکن بر اين دلم
گويـي کــه الا روي تــو روي از هــمــه پـوشـانـده ام

گر تيغ و شمشيرم زني دست از تو کي مي برکشم
از هـرچــه الا هـو بــود لا گــشــتـه سـر پـيـچـانـده ام

يک جرعه اي در جام من افشان که سر افشان کنم
من پيش مهرويي چو تو سر سهل جان افشانده ام

نـــور هــمــه عـالــم تــويـــي هــر خـوبـرويـي آيـنـه
گـفـتـي که بر هـر بـيدلـي نـوري ز خـود تـابـانـده ام

ساغر ز ساقي خوش بود چون نور شمس از ماه نو
من آب جان افزا چه خوش از ساقي ات بستانده ام

يــکــتــا بــزن جــامــي دگــر بــا مــا بـگـو رازي دگـر
کـز هـر کـلام اين سـخـن سـري ز راهي خـوانـده ام

و. يگانه
86/5/1

Labels:

0 Comments:

Post a Comment

<< Home