مانور

فرق هست بين جنگ با دشمن فرضي و جنگ با کسي که تشنه خونته
فرق هست بين تمرين شاد بودن و خنديدن از ته دل
فرق هست بين تجربه يک کار هنري و هنرمندانه گفتن و ساختن
گاهي يه انگيزه يه فعل رو به جلو ميبره
مثل وقتايي که داري تمرين ميکني واسه يه بازي يا يه اجرا
اين تمرين زماني زيبا ميشه که تو اون هم انگيزه داشته باشي
يعني در طي رسيدن به هدف خود مسير رو دوس داشته باشي
نه فقط هدف رو
آخه اگر فقط هدف رو دوس داشته باشي بايد مسير رو تحمل کني
و اين از زيبايي ميندازتش
خيلي وقتا شما ميخواي فقط يه کار رو تجربه کني
مثل زماني که نقاش بي هيچ قصدي يه مدل رو انخاب ميکنه و شروع ميکنه به کشيدنش
حتي ممکنه نشناسدش
و هيچ حسي نسبت بهش نداشته باشه
يا مثلا همون حسي رو بهش داشته باشه که به بقيه داره
بعد ملت ميشينن و ميگن که اون حتما مدلش رو دوس داشته که کشيدتش
اون داره کشيدن رو تجربه ميکنه
يعني ابزارش رو تقويت ميکنه
اين خودش براش جالب و دوست داشتنيه
اون براي اينکه بتونه پرتره زيبايي از اون که دوسش داره رو بکشه مجبوره تمرين کنه
تا بتونه تو اون روز بهترين باشه
زماني اون تمرين ها زيبايي دارن که اون اين تجربه کردن رو هم دوس داشته باشه
شايد همون جور که يه بسکتباليست بايد تمرين دويدن سرعت هم بکنه
اين ابزار کارشه
هرچند که وقتي ميدوه هيچ حلقه اي مقابلش نيست
ولي انگيزه داره
چون همين مسير رسيدن به هدف رو تحمل نميکنه
بلکه ارزشش رو ميدونه
اگر ما ارزش مسير رو بدونيم ، جنگ با دشمن فرضي هم برامون شيرين ميشه و نتيجه کار زيبا از آب در مياد