خوش باد بزم یاران

بگذار در بهاران خوش باد بزم یاران
خود گفت صد هزاران خوش باد بزم یاران

خوشتر که دیده بزمی رقصان شو ار نه خصمی
گوید سماع کاران خوش باد بزم یاران

پس هرچه داد جامی می نوش تا تمامی
بر وصل امیدواران خوش باد بزم یاران

کان آب روشن است او آرام و مأمن است او
در دیر بی قراران خوش باد بزم یاران

گوید که چشم من شو ببریده سر ز تن شو
بی دار سر به داران خوش باد بزم یاران

جز او مبین تو رویی وز غیر گفت و گویی
هالک نه چون نگاران خوش باد بزم یاران

بر بی بصر نهان شد لیکن به ره عیان شد
می باش ره سپاران خوش باد بزم یاران

ره بی دلیل هرگز گفتم کنایه موجز
گم گشته صد سواران خوش باد بزم یاران

چون جان به او سپردی وان جام باده خوردی
برخوان چو دوست داران خوش باد بزم یاران

بشنیدم آن یگانه گفت این سخن شبانه
خوش باد بزم یاران خوش باد بزم یاران



سرایش : 20 اسفند 1388
نـگـارش : 22 فروردین 1389