سرزنش نسبي

. . .
رفتم طرف تابلو اعلام پروازها
نوشته بود : منتظر اعلام باشيد . يا يه چيزي با همين مضمون
ساعت داشت به 3:30 نزديک مي شد و عجيب بود که هنوز چيزي اعلام نشده
کم کم داشتم شک مي کردم که نکنه تاخير داشته باشه
آخه من بايد ساعت 5:30 سر تمرين مي رسيدم
...
ساعت از 3:30 گذشته بود
چند نفر در حالي که ناراحت بودن ، اومدن کنار من نشستن
تو حرفاشون اسم شيراز و تاخير و اين جور چيزا بود
همين وقتا بود که اون خانومه اعلام کرد که : با پوزش و سوزش و کلي چيزاي ديگه ، ما تاخير داريم
...
خوندن کتابم رو ادامه دادم که رسيدم به اين جمله


آنچه از نظر انساني ممکن نيست امکان ندارد منشأ سرزنش خود باشد